Teşbihte kusur olmaz derler. Bu önermeye yaslanıp hayatın bir illüzyon olduğunu düşünüyorum. Bazen… Zira aynı eylem, benzer durumlarda farklı sonuçlar verebiliyor. Mantıkla filtrelenen hayatlarımızda bu durumu nasıl açıklayabiliriz ki? Bu yüzden illüzyon benzetmesi, bu konu ile kafanızı daha fazla yormadan anlatmak istediklerime geçmemi sağlayan bir şeydir. Sonuçta kesin ip vardır!
Gülmek iyi, ağlamak ise kötü birer eylem olarak lanse edilir genelde. Oysa ağlamak bazen tansiyonunuzu düşürür ve rahatlamanızı sağlar. Bu gün de size bir dram filmi analiz edeceğim. Ancak niyetim; sizde bu duygunun oluşmasını sağlamak değil. Zaten tam olarak bir film analizi yapmayacağım. Filmin bende uyandırdığı etkileri tartışacağım. Çoğunlukla kendim olmak üzere siz okurlar ile…
Me Before You Filminin Konusu
Taşra İngilteresi’nde geçen ve Jojo Moyes’un film ile aynı ismi taşıyan 2012 yılında yayımlanmış romanından esinlenen film, başlangıcından itibaren sizi güzel bir sona hazırlıyor. Filmin bu özelliği yüzünden olsa gerek; bir süre sonra akıcılığa kapılıyorsunuz. Birbirine zıt karakterlerin mücadelesi ile başlayan film, üçüncü bir seçenekle yoluna devam ediyor. Belki de yeryüzünün en birleştirici seçeneği: “Aşk“. Ancak başlarda sizlere çok basitçe gelen filmin kurgusu, bir süre sonra bu basitliği koruyarak insanların karmaşıklaştırma dürtüsüne karşı koyuyor. Açıkçası bu yönüyle; film ile tatlı bir sürtüşme yaşadığımı itiraf etmeliyim. Zira “basit”, herkesin elde edebildiği ancak çoğu kimsenin tercih etmediği, küçümsediği bir durum.
KARAKTER ANALİZİ
Kahramanlarımız Louisa Clark (Emilia Clarke) ve Will Traynor (Sam Claflin), bahsettiğim gibi birbirine zıt iki karakter ve bana kalırsa ortak özellikleri; eksik olmaları. Birisi bir kazadan, diğeri ise sosyolojik ve çevresel etkenler ve kalbinin saflığından sebep, çeşitli engellerle hayatlarını sürdüren iki birey. Aslında hepimiz, hayatlarımızda belli başlı engeller yada daha şiirsel bir ifade olan “prangalar” ile yaşayan insanlarız. Ancak bu eksiklikleri görmek için birbirimize baktığımız pek söylenemez. Bu sebeple bazı yükümlülükler, eksikliklerimizi görmemize neden olabiliyor. Evet, illüzyon demişti birisi!
EMİLA CLARKE’İN PERFORMANSI
Hikayemiz de böyle başlıyor aslında; hayattan umudunu yitirmiş bakıma muhtaç bir engelli genç ve ona bakacak hayat dolu sevimli Louisa. Ayrıca belirtmeliyim ki; Bazı roller, bazı oyunculara çok yakışıyor ve Louisa karakteri, Emilia Clarke ile inanılmaz özdeşleşmiş. Bu etken, şayet izlerseniz; filmden aldığınız keyfi arttıracaktır diye umuyorum.
Değerli okuyucu; eğer sabredip buraya kadar geldiysen sana bir iyi bir de kötü haberim var. İyi haber; güzel bir film izleyeceksin. Kötü haber ise; film, umduğun o muhtemel sonu sana vermeyecek. Maalesef bu film, kötürüm insanlara araba çarptığında bir iyileşme gözlemlenebilen türlerden değil. İyi ki de değil! Yoksa bize anlık bir mutluluk verir ancak kalıcı bir mutluluk üzerine düşünmemizi de sağlamazdı. Zira bazı sorular üzerine düşünmek; hali hazırda bir cevabınız olmasa bile değerlidir. Bugün bu film, bana çok güzel bir motto ile birlikte bu düşünceyi verdi ve bu yazıyı da bu sebeple sizle paylaşmak istedim.
“Hayata her zaman bir şans daha ver ve içinde bulunduğun bu anı- onu- asla boşa harcama.”
Sizlere sevgi ve sağlık diliyorum…
